""விவசாயிகளின் அறிவை முடக்கும் வேளாண் மன்றச் சட்டத்தை திரும்பப் பெற வேண்டும்'' என்று தமிழக அரசுக்கு "நவதான்யா' அமைப்பின் தலைவரும், பிரபல சமூக சேவகியுமான வந்தனா சிவா கோரிக்கை விடுத்தார். "பசுமைப் புரட்சி வன்முறை' என்ற ஆய்வு நூலை எழுதியவர் வந்தனா சிவா. ரசாயன உரங்கள் மற்றும் மரபணு மாற்றம் செய்யப்பட்ட விதைகளுக்கு எதிராக போராடி வருபவர் அவர். இந்நிலையில், அவர் சென்னையில் செய்தியாளர்களிடம் திங்கள்கிழமை கூறியது: ""வேளாண் மன்றங்களில் பதிவு செய்துள்ள வேளாண் பட்டதாரிகள் மட்டுமே விவசாயப் பணிகள் குறித்து ஆலோசனை வழங்க வேண்டும்'' என்று தமிழக அரசு சட்டம் இயற்றியுள்ளது. இந்தியா ஒரு விவசாய நாடு. விவசாயிகளின் வேளாண் அறிவு குறிப்பிட்ட கல்வி நிலையங்களில் உருவாவது இல்லை. அந்த அறிவு பல்லாயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக, பல்வகை சூழ்நிலைகளில், பல்வேறு விளைநிலங்களில், பல்வேறு உத்திகளை கையாண்டு பெற்ற அறிவாகும். இது தலைமுறை தலைமுறையாக தொடர்கிறது. இப்படித்தான் இந்திய விவசாயிகள் பல லட்சக்கணக்கான நெல் ரகங்களை உருவாக்கினார்கள். ஆனால் "பசுமைப் புரட்சி' என்ற பெயரில் இறக்குமதியான தொழில்நுட்பங்கள், ரசாயன உரங்களையும், பூச்சி மருந்துகளையும் விற்பனை செய்வதற்காக இந்த நெல் ரகங்களை அழித்து விட்டன. பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் தங்களது லாபத்துக்காக உருவாக்கிய பசுமைப் புரட்சியின் அடுத்தக் கட்டமாக மரபணு மாற்றுத் தொழில்நுட்பமும், உயிரித் தொழில்நுட்பமும் உருவெடுத்துள்ளன. ஒரு விவசாயி யாரிடம் விவசாய தொழில்நுட்பத்தை பெறுவது என்பது அவரின் அடிப்படை உரிமை. அதனை தமிழக அரசின் சட்டம் முடக்குகிறது. விவசாயத்தை நிறுவனமயமாக்க நினைக்கும் பன்னாட்டு நிறுவனங்களுக்கு இந்தச் சட்டம் ஆதரவாக உள்ளது. தலைமுறை, தலைமுறையாக தொடர்ந்து வரும் விவசாயிகளின் அறிவை முடக்கும் வேளாண் மன்றச் சட்டத்தை தமிழக அரசு திரும்பப் பெற வேண்டும். இந்திய விவசாயிகளை காப்பாற்றவும், மரபணு மாற்றம் செய்யப்பட்ட விதைகளை எதிர்த்தும், விவசாயத்தை நிறுவனமயமாக்கத் துடிக்கும் பன்னாட்டு நிறுவனங்களை எதிர்த்தும் நாங்கள் தொடர்ந்து போராடுவோம் என்றார் வந்தனா சிவா. பேட்டியின்போது ஈரோடு மாவட்ட இயற்கை விவசாயிகள் கூட்டமைப்பின் தலைவர் செல்வம், வேளாண் மன்றச் சட்டத்தை எதிர்க்கும் "கருப்புச் சட்ட எதிர்ப்பு கூட்டுக் குழு'வின் ஒருங்கிணைப்பாளர்கள் சுந்தரராஜன், விமலா உள்ளிட்டோர் உடன் இருந்தனர்.
Monday, August 17, 2009
Saturday, August 8, 2009
பளியர் ஆதிவாசிகளின் கலைவிழா
நாள் : 10 ஆகஸ்ட் 2009, திங்கள் காலை 10 மணிக்கு துவங்கி மாலை 6 மணி வரை
இடம் : தேனி, உழவர்சந்தை அருகில் உள்ள வசந்த மகாலில்
உலக ஆதிவாசிகள் தினத்தை முன்னிட்டு மண்ணின் மூத்த குடிமக்களின் கலை, கலாச்சார, பண்பாட்டுத் தொன்மங்களை உலகிற்கு சொல்லிடும் முகமாக பளியர் ஆதிவாசிகளின் கலைவிழா இரண்டாவது ஆண்டாக வருகின்ற 10 ஆகஸ்ட் 2009, திங்கள் காலை 10 மணிக்கு துவங்கி மாலை 6 மணி வரை தேனி, உழவர்சந்தை அருகில் உள்ள வசந்த மகாலில் நடைபெற உள்ளது.
ஆதிவாசிகளுக்கான வனநில உரிமை அங்கீகார சட்டத்தை முறையாகவும், வேகமாகவும் நிறைவேற்ற வலியுறுத்தி மேலப்பட்டி பிள்ளையார்கோவில், பெரியகுளம் ரோட்டில் இருந்து துவங்கி உழவர்சந்தை வரை நடைபெற உள்ளது. அதனை தொடர்ந்து சமூக செயல்பாட்டாளர்கள், மற்றும் ஆதிவாசிகள் தலைவர்களின் உரைவீச்சு நடைபெறவுள்ளது.
இறுதியாக எல்லோரும் ஆவலுடன் எதிர்பார்க்கும், ஆதிவாசிகளின் கலை, கலாச்சார பண்பாட்டு தொன்மங்கள், , வாழ்வியல் தத்துவங்களை வெளிப்படுத்திடும் நடனம், ஆடல் பாடல், பாரம்பரிய இசை, நாடகம் போன்ற பாரம்பரிய கலை வடிவங்களின் அரங்கேற்றம் நிகழ உள்ளது. எல்லோரும் குடும்பத்தோட வாங்க. எப்படி சண்டை சச்சரவில்லாமல், அணுசரனையாக, இயற்கையோட இசைந்து, குறைவான நுகர்வு பழக்கத்தோட வாழ்வது போன்ற வாழ்வியல் கோட்பாடுகளை நேரடியாய் கண்டு, கேட்டு செல்ல ஓர் அரிய வாய்ப்பு.
இந்த நிகழ்ச்சியை ஆதிவாசிகள் அல்லாத மற்ற சமுதாய மாக்களுக்காக (அட நாகரீக மனுசங்கன்னு சொல்லிக்கிட்டு பூமியை சூடாக்கிட்டு திரியிற நாம தாங்க) ஏற்பாடு செய்றவங்க வன ஆதிவாசிகளுக்கான கூட்டு செயல்பாடு (Collective Action for Forest Adivasi in Tamilnadu – CAFAT) – தமிழகம் என்னும் ஆதிவாசி பளியர் மத்தியில் வன நில உரிமை அங்கீகார சட்டம் 2006 பற்றி பிரசாரம் மற்றும் உரிமை மீட்டெடுக்கும் பனியில் ஈடுபட்டுள்ள சமூக செயல்பாட்டு இயக்கங்கங்களின் கூட்டமைப்புங்க. இது மதுரை - பீல் (PEAL) அலுவலகத்தை தலையிடமாக கொண்டு செயல்படுதுங்க.
கலைவிழா பங்கெடுத்துக்கொள்ள முடியாத வெளியூர் மற்றும் உள்ளூர் நண்பர்களுக்காக கலை விழாவை பற்றிய செய்திகளை கொண்டு சேர்க்கும் பணியை இந்த அடியோன் (மாரிராஜன்) தன்னுடைய வலைத்தளத்தின் (www.tmarirajan.blogspot.com) மூலம் செய்ய முயற்சி எடுத்துக்கிட்டு இருக்கிறார். அதனுடைய ஒரு முயற்சியாகத்தான் இந்த அழைப்பிதழ். அப்புறம் மீண்டும் சந்திப்போம் கலைவிழா பற்றிய மேலாதிக தகவல்களுக்கு மறக்காம இந்த கிராமத்தினின் கிருக்கல்கள் (www.tmarirajan.blogspot.com) இணையதள பக்கத்தை பாருங்க. மீண்டும் வேறு ஒரு நல்ல சந்தர்ப்பத்தில் சந்திப்போம். சந்திப்போம். நன்றி. தொடர்ப்புக்கு ௯௪௪௨௫௨௪௫௪௫
உலக ஆதிவாசிகள் தினத்தை முன்னிட்டு மண்ணின் மூத்த குடிமக்களின் கலை, கலாச்சார, பண்பாட்டுத் தொன்மங்களை உலகிற்கு சொல்லிடும் முகமாக பளியர் ஆதிவாசிகளின் கலைவிழா இரண்டாவது ஆண்டாக வருகின்ற 10 ஆகஸ்ட் 2009, திங்கள் காலை 10 மணிக்கு துவங்கி மாலை 6 மணி வரை தேனி, உழவர்சந்தை அருகில் உள்ள வசந்த மகாலில் நடைபெற உள்ளது.
ஆதிவாசிகளுக்கான வனநில உரிமை அங்கீகார சட்டத்தை முறையாகவும், வேகமாகவும் நிறைவேற்ற வலியுறுத்தி மேலப்பட்டி பிள்ளையார்கோவில், பெரியகுளம் ரோட்டில் இருந்து துவங்கி உழவர்சந்தை வரை நடைபெற உள்ளது. அதனை தொடர்ந்து சமூக செயல்பாட்டாளர்கள், மற்றும் ஆதிவாசிகள் தலைவர்களின் உரைவீச்சு நடைபெறவுள்ளது.
இறுதியாக எல்லோரும் ஆவலுடன் எதிர்பார்க்கும், ஆதிவாசிகளின் கலை, கலாச்சார பண்பாட்டு தொன்மங்கள், , வாழ்வியல் தத்துவங்களை வெளிப்படுத்திடும் நடனம், ஆடல் பாடல், பாரம்பரிய இசை, நாடகம் போன்ற பாரம்பரிய கலை வடிவங்களின் அரங்கேற்றம் நிகழ உள்ளது. எல்லோரும் குடும்பத்தோட வாங்க. எப்படி சண்டை சச்சரவில்லாமல், அணுசரனையாக, இயற்கையோட இசைந்து, குறைவான நுகர்வு பழக்கத்தோட வாழ்வது போன்ற வாழ்வியல் கோட்பாடுகளை நேரடியாய் கண்டு, கேட்டு செல்ல ஓர் அரிய வாய்ப்பு.
இந்த நிகழ்ச்சியை ஆதிவாசிகள் அல்லாத மற்ற சமுதாய மாக்களுக்காக (அட நாகரீக மனுசங்கன்னு சொல்லிக்கிட்டு பூமியை சூடாக்கிட்டு திரியிற நாம தாங்க) ஏற்பாடு செய்றவங்க வன ஆதிவாசிகளுக்கான கூட்டு செயல்பாடு (Collective Action for Forest Adivasi in Tamilnadu – CAFAT) – தமிழகம் என்னும் ஆதிவாசி பளியர் மத்தியில் வன நில உரிமை அங்கீகார சட்டம் 2006 பற்றி பிரசாரம் மற்றும் உரிமை மீட்டெடுக்கும் பனியில் ஈடுபட்டுள்ள சமூக செயல்பாட்டு இயக்கங்கங்களின் கூட்டமைப்புங்க. இது மதுரை - பீல் (PEAL) அலுவலகத்தை தலையிடமாக கொண்டு செயல்படுதுங்க.
கலைவிழா பங்கெடுத்துக்கொள்ள முடியாத வெளியூர் மற்றும் உள்ளூர் நண்பர்களுக்காக கலை விழாவை பற்றிய செய்திகளை கொண்டு சேர்க்கும் பணியை இந்த அடியோன் (மாரிராஜன்) தன்னுடைய வலைத்தளத்தின் (www.tmarirajan.blogspot.com) மூலம் செய்ய முயற்சி எடுத்துக்கிட்டு இருக்கிறார். அதனுடைய ஒரு முயற்சியாகத்தான் இந்த அழைப்பிதழ். அப்புறம் மீண்டும் சந்திப்போம் கலைவிழா பற்றிய மேலாதிக தகவல்களுக்கு மறக்காம இந்த கிராமத்தினின் கிருக்கல்கள் (www.tmarirajan.blogspot.com) இணையதள பக்கத்தை பாருங்க. மீண்டும் வேறு ஒரு நல்ல சந்தர்ப்பத்தில் சந்திப்போம். சந்திப்போம். நன்றி. தொடர்ப்புக்கு ௯௪௪௨௫௨௪௫௪௫
Sunday, August 2, 2009
பெரியப்பாவின் வீடு
பெரியம்மா மிகவும் யதார்த்தமானவங்க. பாம்படம் போட்ட காது ஆட, வெற்றிலை மெல்லும் பொக்கை வாயால் சிரித்தபடியே அக்கறையாக விசாரிக்கும் பெரியம்மாவின் நினைவு வந்தது. விடுமுறைக்கு செல்லும் போதெல்லாம் தேடி வந்து அன்பாக சுகம் கேட்கும் பெரியம்மா இல்லாதது இந்தமுறை கவலையாகவே இருந்தது. பெரியம்மா மாரடைப்பு நோயினால் இறந்த நேரத்தில் 5 மகன்களில் ஒருவரும், ஒரே மகளும் மட்டும் பக்கத்துல இருந்தாங்களாம். யாரு அவங்க இறுதி சடங்குகளை கவனிப்பதுன்னு பெரிய குழப்பமாம். கௌரவத்தை விடாம அண்ணனே எல்லாத்தையும் நடத்தி முடித்தாராம். அவரும் பழையபடி வெளிநாட்டுக்கு போயிட்டார்.
பெரியப்பா சரியாக கண் தெரியாததால் மகள் வீட்டில் தங்கி இருக்கார். பெரியப்பா எந்த கோவிலுக்கும் போனதில்லை. அவர் சிலைகளோ, படங்களோ வைத்து கும்பிட்டதும் இல்லை. நிறைகளும், குறைகளும் கொண்ட சாதாரணமான மனிதர் அவர். பெரியப்பா வீடு இப்போ யாருமில்லாமல் கழையிழந்து பூட்டியே கிடக்கிறது. மண்ணும், சுண்ணாம்பும், ஓடும், மரங்களும் சேர்ந்தது மட்டுமா வீடு? பார்க்க மிகவும் எளிமையாக சிறியதாக இருப்பினும் இந்த வீட்டை சுற்றி ஒரு குடும்பத்தின் தொடர் வரலாறும், சுற்றுப்புறத்தவரது இனிமையான காலங்களும் சேர்ந்தே பூட்டப்பட்டிருக்கிறது.
°°°°
பெரியப்பா வீட்டின் முன்னர் பெரிய முற்றம் உண்டு. அக்கம் பக்கத்து ஆட்கள் அங்கே பந்து விளையாட, கபடி விளையாட வருவாங்க. சின்ன வயதில் கோலி விளையாடுறது, டயர் வண்டி ஓட்டுறது, பனங்காய் கூந்தை வண்டி செய்து விளையாடியது, ஆடுபுலியாட்டம், கண்டு விளையாட்டு (கண்ணாமூச்சியாட்டம்) எல்லாம் இங்கே தான். பெரியவங்க எல்லோரும் கூடி நின்று வேடிக்கை பார்ப்பதும், பிள்ளைகள் விளையாடுவது, வம்பளப்பது (வெட்டியா பேசுறது) எல்லாமே உண்டு. அறுவடை நேரத்தில் பல குடும்பத்தினர் களமடிக்கிறது இந்த முற்றத்தில் தான். நாடோடி மக்களான கோணங்கிகள் ஊருக்கு வரும் போது புகலிடம் தருவதும் பெரியப்பா வீட்டு திண்ணையும், முற்றமும் தான்.
அந்த காலங்களில் வயல் அறுக்கிற நேரம் பெரியப்பா பிள்ளைகள் எல்லோரும் வேலைக்கு போனாங்க. பக்கத்து வீட்டுக்காரங்க வயலறுக்க, களமடிக்க இவங்க உதவியும் செய்தாங்க. பெரியப்பா வயல் அறுக்க மற்ற எல்லாரும் வந்தாங்க. வயலறுக்கிற நேரம் நானும் வேடிக்கை பார்க்க போனதுண்டு. எங்களுக்கு வயல் இல்லாததால் நெல்கட்டுகளை பிரிச்சு போட்டு மாடுகளை பூட்டி சுற்றி வருவதும், நெல்லை அளக்கிறதும் பார்ப்பதே சந்தோசம். ஊரிலுள்ளவங்க கூடி நின்னு எல்லா வேலையையும் செய்யுறது பார்க்க மனசுக்கு இதமாக இருந்தது.
கடும் வறட்சி வந்து ஊரிலுள்ள ஒரே பொது கிணறு தண்ணி வற்ற ஆரம்பித்ததும் பெரியப்பா வீட்டு முற்றத்தில ஓரமா கிணறு வெட்டினாங்க. அந்த கிணற்று தண்ணி தான் ஊரில நிறைய குடும்பங்களுக்கு சமையலுக்கு பயன்பட்டது. தண்ணி எடுக்க ஆணும், பெண்ணும் வருவாங்க. தண்ணி எடுக்கிறப்ப கேலி, கிண்டல், அக்கறை எல்லாமே பேச்சுகளில் கலந்திருந்தது. அதை பார்க்கவும், கேட்கவும் சந்தோசமா இருந்தது.
யாராவது சுகமில்லைன்னா கிணற்றடியில் தண்ணி எடுக்கிற நேரம் செய்தியை பரிமாறுவதும், எல்லாரும் திரண்டு வீட்டுக்கு போவாங்க. நல்ல அக்கறையா, பாசமா விசாரிப்பாங்க. நோய் தீரும் வரை தினமும் வந்து பாக்கிறவங்களும் உண்டு. பார்க்க போற நேரம் பொருட்கள் எதுவும் கொண்டு போக மாட்டாங்க.
இக்கட்டான சூழ்நிலையில் பெரியப்பா வயலை விற்றார். அறுவடையும், களமடிக்கும் சந்தோச நிகழ்வுகளும் மெல்ல மறந்தது. கலப்பை மட்டும் அவ்வப்போது யாராவது தேவைப்பட்டால் எடுத்துட்டு போவாங்க. முற்றம் விளையாட்டு களமாக கொஞ்சம் காலம் இருந்தது. அண்ணன்களும், பக்கத்து வீட்டு ஆண்களும் கேரளத்துக்கும், வெளிநாட்டுக்கும் போன பிறகு விளையாட ஆட்கள் வந்ததும் குறைய ஆரம்பித்தது.தங்கச்சி கல்யாணம் வரவே பெரியப்பா ஒரு பகுதி நிலத்தை விற்றார். முற்றம் துண்டாகி இன்னொருவரிடம் ஒரு பகுதி போனதில் வாழை பயிரிட்டனர். நீண்ட முற்றம் இல்லாமல் விளையாட ஆட்கள் வருகையும் நின்று போனது.
பிள்ளைகளுக்கு சொத்தை பிரித்து கொடுத்ததில் கிணறும் வீடும் குறுகிய முற்றமும் மட்டும் பெரியப்பாவிற்கு மிஞ்சியது. வெளிநாட்டு பணம் கொண்டு வந்து அண்ணன்கள் அவரவரது பங்கு நிலத்தில் வீடுகட்ட ஆரம்பிச்சாங்க. ஒருவர் வீட்டில் இருந்து அடுத்தவர் வீட்டை பார்க்க முடியாமல் சுற்றி மதில் கட்டினாங்க. ஒவ்வொரு வீட்டிற்கும் தனித்தனி கிணறு வெட்டப்பட்டது. பழைய கிணற்றில் யாருமே தண்ணீர் எடுக்க முடியாத அளவு கிணற்றிற்கான வழி அடைபட்டுப்போனது. எல்லாருக்கும் கல்யாணம் ஆகி, குழந்தைகளும் இருக்கு. வீடு ரொம்ப பெருசா கட்டியிருக்காங்க. குழந்தைகள் இப்போ எல்லாம் டி.வி முன்னாடி உக்காந்து சினிமாவும், சீரியலும் பாக்கிறாங்க. சொந்த பந்தங்கள் வீட்டோட முடிஞ்சு போகுது. வெளிநாட்டில இருந்து எப்போவாவது போன் வரும் போது அப்பா கூட பேசுறதும் கடந்த முறை அப்பா வாங்கி வந்த பொம்மை துப்பாக்கியால் விளையாடுவதுமாக குழந்தைகளின் நேரம் வீட்டிலேயே முடிகிறது. அடுத்த முறை வருகைக்கு அப்பாவை தேடிய படியே குழந்தைகளும், கூடவே துணைவியும்!
வெற்றிலை இடித்தபடியெ பொக்கை வாயால் சிரிக்கும் பெரியப்பாவை யார் தேடி காத்திருப்பர்களோ? பெரியப்பா எதை எதிர்பார்த்து இருக்கிறாரோ? பெரியம்மாவின் முகம் மனதில் வந்து போகிறது
(THis is reposted from aalamaram.blogspot.com(
பெரியப்பா சரியாக கண் தெரியாததால் மகள் வீட்டில் தங்கி இருக்கார். பெரியப்பா எந்த கோவிலுக்கும் போனதில்லை. அவர் சிலைகளோ, படங்களோ வைத்து கும்பிட்டதும் இல்லை. நிறைகளும், குறைகளும் கொண்ட சாதாரணமான மனிதர் அவர். பெரியப்பா வீடு இப்போ யாருமில்லாமல் கழையிழந்து பூட்டியே கிடக்கிறது. மண்ணும், சுண்ணாம்பும், ஓடும், மரங்களும் சேர்ந்தது மட்டுமா வீடு? பார்க்க மிகவும் எளிமையாக சிறியதாக இருப்பினும் இந்த வீட்டை சுற்றி ஒரு குடும்பத்தின் தொடர் வரலாறும், சுற்றுப்புறத்தவரது இனிமையான காலங்களும் சேர்ந்தே பூட்டப்பட்டிருக்கிறது.
°°°°
பெரியப்பா வீட்டின் முன்னர் பெரிய முற்றம் உண்டு. அக்கம் பக்கத்து ஆட்கள் அங்கே பந்து விளையாட, கபடி விளையாட வருவாங்க. சின்ன வயதில் கோலி விளையாடுறது, டயர் வண்டி ஓட்டுறது, பனங்காய் கூந்தை வண்டி செய்து விளையாடியது, ஆடுபுலியாட்டம், கண்டு விளையாட்டு (கண்ணாமூச்சியாட்டம்) எல்லாம் இங்கே தான். பெரியவங்க எல்லோரும் கூடி நின்று வேடிக்கை பார்ப்பதும், பிள்ளைகள் விளையாடுவது, வம்பளப்பது (வெட்டியா பேசுறது) எல்லாமே உண்டு. அறுவடை நேரத்தில் பல குடும்பத்தினர் களமடிக்கிறது இந்த முற்றத்தில் தான். நாடோடி மக்களான கோணங்கிகள் ஊருக்கு வரும் போது புகலிடம் தருவதும் பெரியப்பா வீட்டு திண்ணையும், முற்றமும் தான்.
அந்த காலங்களில் வயல் அறுக்கிற நேரம் பெரியப்பா பிள்ளைகள் எல்லோரும் வேலைக்கு போனாங்க. பக்கத்து வீட்டுக்காரங்க வயலறுக்க, களமடிக்க இவங்க உதவியும் செய்தாங்க. பெரியப்பா வயல் அறுக்க மற்ற எல்லாரும் வந்தாங்க. வயலறுக்கிற நேரம் நானும் வேடிக்கை பார்க்க போனதுண்டு. எங்களுக்கு வயல் இல்லாததால் நெல்கட்டுகளை பிரிச்சு போட்டு மாடுகளை பூட்டி சுற்றி வருவதும், நெல்லை அளக்கிறதும் பார்ப்பதே சந்தோசம். ஊரிலுள்ளவங்க கூடி நின்னு எல்லா வேலையையும் செய்யுறது பார்க்க மனசுக்கு இதமாக இருந்தது.
கடும் வறட்சி வந்து ஊரிலுள்ள ஒரே பொது கிணறு தண்ணி வற்ற ஆரம்பித்ததும் பெரியப்பா வீட்டு முற்றத்தில ஓரமா கிணறு வெட்டினாங்க. அந்த கிணற்று தண்ணி தான் ஊரில நிறைய குடும்பங்களுக்கு சமையலுக்கு பயன்பட்டது. தண்ணி எடுக்க ஆணும், பெண்ணும் வருவாங்க. தண்ணி எடுக்கிறப்ப கேலி, கிண்டல், அக்கறை எல்லாமே பேச்சுகளில் கலந்திருந்தது. அதை பார்க்கவும், கேட்கவும் சந்தோசமா இருந்தது.
யாராவது சுகமில்லைன்னா கிணற்றடியில் தண்ணி எடுக்கிற நேரம் செய்தியை பரிமாறுவதும், எல்லாரும் திரண்டு வீட்டுக்கு போவாங்க. நல்ல அக்கறையா, பாசமா விசாரிப்பாங்க. நோய் தீரும் வரை தினமும் வந்து பாக்கிறவங்களும் உண்டு. பார்க்க போற நேரம் பொருட்கள் எதுவும் கொண்டு போக மாட்டாங்க.
இக்கட்டான சூழ்நிலையில் பெரியப்பா வயலை விற்றார். அறுவடையும், களமடிக்கும் சந்தோச நிகழ்வுகளும் மெல்ல மறந்தது. கலப்பை மட்டும் அவ்வப்போது யாராவது தேவைப்பட்டால் எடுத்துட்டு போவாங்க. முற்றம் விளையாட்டு களமாக கொஞ்சம் காலம் இருந்தது. அண்ணன்களும், பக்கத்து வீட்டு ஆண்களும் கேரளத்துக்கும், வெளிநாட்டுக்கும் போன பிறகு விளையாட ஆட்கள் வந்ததும் குறைய ஆரம்பித்தது.தங்கச்சி கல்யாணம் வரவே பெரியப்பா ஒரு பகுதி நிலத்தை விற்றார். முற்றம் துண்டாகி இன்னொருவரிடம் ஒரு பகுதி போனதில் வாழை பயிரிட்டனர். நீண்ட முற்றம் இல்லாமல் விளையாட ஆட்கள் வருகையும் நின்று போனது.
பிள்ளைகளுக்கு சொத்தை பிரித்து கொடுத்ததில் கிணறும் வீடும் குறுகிய முற்றமும் மட்டும் பெரியப்பாவிற்கு மிஞ்சியது. வெளிநாட்டு பணம் கொண்டு வந்து அண்ணன்கள் அவரவரது பங்கு நிலத்தில் வீடுகட்ட ஆரம்பிச்சாங்க. ஒருவர் வீட்டில் இருந்து அடுத்தவர் வீட்டை பார்க்க முடியாமல் சுற்றி மதில் கட்டினாங்க. ஒவ்வொரு வீட்டிற்கும் தனித்தனி கிணறு வெட்டப்பட்டது. பழைய கிணற்றில் யாருமே தண்ணீர் எடுக்க முடியாத அளவு கிணற்றிற்கான வழி அடைபட்டுப்போனது. எல்லாருக்கும் கல்யாணம் ஆகி, குழந்தைகளும் இருக்கு. வீடு ரொம்ப பெருசா கட்டியிருக்காங்க. குழந்தைகள் இப்போ எல்லாம் டி.வி முன்னாடி உக்காந்து சினிமாவும், சீரியலும் பாக்கிறாங்க. சொந்த பந்தங்கள் வீட்டோட முடிஞ்சு போகுது. வெளிநாட்டில இருந்து எப்போவாவது போன் வரும் போது அப்பா கூட பேசுறதும் கடந்த முறை அப்பா வாங்கி வந்த பொம்மை துப்பாக்கியால் விளையாடுவதுமாக குழந்தைகளின் நேரம் வீட்டிலேயே முடிகிறது. அடுத்த முறை வருகைக்கு அப்பாவை தேடிய படியே குழந்தைகளும், கூடவே துணைவியும்!
வெற்றிலை இடித்தபடியெ பொக்கை வாயால் சிரிக்கும் பெரியப்பாவை யார் தேடி காத்திருப்பர்களோ? பெரியப்பா எதை எதிர்பார்த்து இருக்கிறாரோ? பெரியம்மாவின் முகம் மனதில் வந்து போகிறது
(THis is reposted from aalamaram.blogspot.com(
Subscribe to:
Posts (Atom)